Ben Kimim

 
 
 

DURUM VAHİM AMA KOMUTAN YÜREKLİ

 
 
Emekli Hava Pilot Tümgeneral

Nedim ASİL

 

Yanılmıyorsam yıl 1955. 1 nci Üs 113 ncü Filo'da çiçeği burnunda bir teğmenim. Uçuşun her nevine koşarak atlamakta, Filo'daki diğer arkadaşlarımla adeta sonu gelmez bir yarış içinde bulunmaktayım. Bu itibarla fırsat yakaladıkça, nereye giderse gitsin, T-11 uçağının adeta gedikli ikinci pilotu idim. Havanın müsait olduğu her gün, Atış Kontrol Pilotu'nu Osmaniye Atış Sahası'na T-11 ile götürüp getiriyorduk.

Üs Komutanımız Kurmay Albay Kemal AKA idi. Komutanımız uçuşlarını bizim filoda yapardı. Kol'unda sık sık uçtuğum için sağolsun bana biraz sempati de duyardı.

Beni herhalde T-11'de sık sık görmüş olacak ki, bir gün Osmaniye Atış Sahası'na gitmek için telefonla bana T-11 uçağını uçuşa hazırlayıp beklememi emrettiler. Bir yandan sorumlu uçuş makinisti uçağın uçuş öncesi bakımını yaparken, diğer yandan ben de harici kontrolleri tamamlayarak beklemeye başladım. Az sonra kendileri de teşrif ettiler. Uçağa girip bağlandık. Ben aynı hevesle bana düşen tüm kontrolleri tamamladım. Fletneri kalkış durumuna ayarladım. Motorları çalıştırmak için yakıt pompasını pompalamaya hazır, beklemeye başladım. Pervaneli uçak motorlarının çalıştırılmaları hemen hemen aynı olduğu için herhangi bir aksaklık olmadan komutan motorları çalıştırdı. Uzatmayalım, kumandalar komutanda, herşey usulüne uygun olarak piste girdik ve kalktık.

Osmaniye Meydanı'na iniş için esas bacağa geldiğimizde Komutan bana;
-Kumandalar artık sizde, inelim dedi. Ben de hayretle Komutanıma bakıp,
-Efendim, ben T-11 pilotu değilim, bu uçakla hiç iniş-kalkış yapmadım dedim.

Ben de T-11 pilotu değilim, dediğinde, ben de en az Komutan kadar şaşırmıştım. Sesli olarak söylemediler ama herhalde içinden "Eh, havada kalacak halimiz yok ya" dediğinden eminim. Ben sadece daha evvelki görgülerime dayanarak, ve de çekinerek, son yaklaşma süratini fısıldadım. Uçağı biraz sürterek, bir iki de kuyruk sallayarak o kısacık meydana, bana göre çok başarılı bir iniş yaptı.

Komutan, Osmaniye'deki denetlemelerini bitirdikten sonra, başarılı olan 1 nci sortinin verdiği güvenle yine beraberce geri dönmekte bir sakınca görmedik.

Geriye de salimen döndük ama, nedense Osmaniye'den kalktıktan sonra iniş takımlarını bir türlü içeri alamadık. Osmaniye'ye inerken herhalde biraz sertçe mi sürttürdük nedir. Öyle salkım saçak Eskişehir'e döndük.