Hava Kuvvetleri'nin yıllık denetlemelerinden biri idi. Şu anda ne görevi için kalktığımızı hatırlayamıyorum. Ancak görev dönüşü Eskişehir'e yaklaşıyordum. Kolumda Ütğm. AKINCI vardı. Kule frekansına geçtiğimizde Eskişehir Meydanı'nın kapalı olduğu, Balıkesir veya Bandırma'ya inişe gitmemiz gerektiği ikaz ediliyordu. Önümüzdeki kol lideri Ütğm. UÇAR 2 numarasına yakıtını sordu. Tğm. CEYLAN "bingo" diye cevap vermişti. Ben 2 numarama aynı soruyu sorduğumda yakıtının bingonun biraz altında olduğunu bildirdi. Kuleye "Mümkünse Eskişehir'e inmez istiyoruz." dedim. Ancak bariyerde uçak olduğunu ve bizi diğer istikamete arka rüzgarla indirmek istemediklerini öğrendim. Ancak olacakları tahmin edemediğim ve bugünkü tecrübem olmadığı için ne emergency piste ne de havada bekleme konusunda ısrar ettim ve Balıkesir istikametine döndüm. Akşam üstü güneşi, tam karşımızdan gözümüzün içine giriyor ve güneş pusla birleşince görüş açısından felaket bir ortam oluyordu. Ütğm. UÇAR'ın ve benim iki numaralarımızın yakıt feryatları durumu daha da cazipleştiriyordu. Aslında benim yakıtım 2 numaranınkinden 200 - 300 libre daha azdı, ama bir liderdim, sorumluluklarım vardı. Böylece Balıkesir'e 30 mile kadar yaklaşma ile ineceğimizi söyledim. Benim ve iki numaramın tüm yakıt ikaz lambaları yanıyordu. Aynı durum diğer kol için de geçerli idi. Tek tesellim, onlar bizim biraz önümüzde idi ve bu husus yeterli emniyet mesafesini almamıza yetecekti.

3-4 dakika sonra meydanı görmüş, asgari devirle alçalmaya devam ediyordum, 2 numarayı öne geçirdim ve iniş hazırlıklarını yaptırdım ki, Ütğm. UÇAR'ın son kontrolları yaptığını duydum. Bir yandan kendim için yeterli emniyet mesafesi alırken, diğer taraftan da son yaklaşmayı gözlüyordum. Birden Tğm. CEYLAN'la, benim 2 numaramın birbirini görmeden üstüste son yaklaşmada olduğunu gördüm. Ben 2 numarama, altında uçak olduğunu soldan bir dönüşle iniş yapmasını ikaz ettim. Ancak o, piste fix olmuştu, öbür uçak pas geçsin diyordu. Pistbaşı "Pas geçin." diye bağırıyordu. Ütğm. UÇAR'ın iki numarası, yerinde ve çok akıllıca bir karar verdi. "Efendim pas geçemem, ben emercensi piste iniyorum, siz ana piste inin." dedi. Ben kendi inişimi bıraktım, Tğm. CEYLAN'ın emercensi piste emniyetle inişini gözledim. Nihayet Tğm. CEYLAN'ın inişini müteakip ben de indim ve inişi tamamlayıp park yerine döndüğümde motorumun durmuş olduğunu gördüm. Ancak kılpayı kurtarabilmiştim.